Przejdź do głównej zawartości

Koncert Lindsey Stirling w Krakowie

W piątek 24 lutego 2017 r. w Tauron Arenie w Krakowie odbył się koncert mojej ulubionej artystki Lindsey Stirling - amerykańskiej skrzypaczki, kompozytorki i tancerki zarazem. Stirling eksperymentuje z muzyką skrzypcową, łącząc ją z takimi gatunkami jak hip hop, dubstep i rock.
Co więcej, podczas wykonywania utworów skrzypaczka jednocześnie tańczy.
Na koncercie Lindsey Stirling zagrała głównie utwory z jej najnowszej płyty Brave Enough, a także kilka z poprzednich krążków Shatter Me i Lindsey Stirling. Każdemu występowi towarzyszyło odpowiednie tło wyświetlane na rzutniku oraz tancerki wykonujące niezwykłe układy taneczne. Stirling wielokrotnie zmieniała kostiumy - od topu i szortów przez elegancką suknię i spódnicę do czerwonego surdutu. Podczas piosenki Hold My Heart wykonano sztuczki magiczne, m.in. przecięto artystkę na pół w specjalnym pudle. Zabawnym punktem programu był tzw. Mini Set - artystka na malutkich skrzypcach (które miała w wieku 6 lat) zaprezentowała swój pierwszy utwór, jakiego się nauczyła - Twinkle little star - oraz fragmenty takich melodii jak Piraci z Karaibów, Skyrim, Legends of Zelda i Hedwig's Theme. Nie zabrakło też smutku i nostalgii, ponieważ Stirling wspomniała o jej dwóch niedawno zmarłych bliskich, ojcu i koledze z zespołu. Wtedy wykonała Gavi's Song, a widownia wzniosła w górę włączone latarki. Skrzypaczka mówiła też o motywacji i wierze w siebie - opowiadała, że podczas jej udziału w amerykańskim Mam Talent jury powiedziało, że Stirling nigdy nie zasłynie w świecie i nie sprzeda żadnego biletu na koncert. Mówiąc to artystka spojrzała na salę pełną ludzi, a widownia wybuchła śmiechem.
Podsumowując, koncert bardzo mi się podobał. Wszystkie występy wypadły świetnie, a ja mam nadzieję, że Lindsey Stirling jeszcze wielokrotnie zawita do Polski.

     

Zdjęcie użytkownika Aleksandra Rejmer.

Zdjęcie użytkownika Aleksandra Rejmer.

Źródła grafiki: http://www.tauronarenakrakow.pl i zdjęcia własne

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

,,Ślub" Gombrowicza - interpretacja

,,Ślub” to dramat autorstwa Witolda Gombrowicza. Został napisany w Argentynie w 1946 roku. Obok  ,,Iwony, księżniczki Burgundy” i ,,Operetki” ,,Ślub” jest jednym z trzech scenicznych utworów Gombrowicza. W dramacie można zauważyć nawiązania do dzieł Wiliama Szekspira. Bohaterami ,,Ślubu” (a także ,,Iwony, księżniczki Burgundy”) są członkowie rodziny królewskiej. Gombrowicz, podobnie jak Szekspir, ukazał niestabilność społeczną ludzi na dworach, ich problemy, intrygi, walkę o władzę. Co więcej, główny bohater ,,Ślubu” – Henryk – jest niczym postać z dramatu elżbietańskiego. Młodzieniec (jak Hamlet lub Makbet) wiele rozmyśla, wygłasza refleksyjne monologi, zadaje dużo pytań, jest wewnętrznie rozdarty, jednak jego czyny są sprzeczne z przekonaniami. Warto też wspomnieć o znaczącym motywie snu. W sztuce ,,Sen nocy letniej” Szekspira sen łączy świat baśniowy z rzeczywistym, wróżki i elfy ingerują w sprawy ludzi, dzieją się rzeczy niezwykłe i dziwne. W ,,Ślubie” wszystkie wydarzenia ...

Recenzja spektaklu TV ,,Król Edyp"

Na lekcji języka polskiego, w ramach omawiania lektury, obejrzałam spektakl telewizyjny pt. ,,Król Edyp" z 1992 roku w reżyserii Laco Adamika. W rolach głównych wystąpili: Jan Frycz (Edyp), Teresa Budzisz-Krzyżanowska (Jokasta), Jerzy Trela (Kreon) i Jan Peszek (Tyrezjasz). Spektakl jest inscenizacją tragedii Sofoklesa pod tym samym tytułem. Na Teby spadają nieszczęścia i zarazy. Edyp, mąż Jokasty, wdowy po Lajosie, przejęty losami państwa wysyła do wyroczni delfickiej swojego szwagra Kreona. Według wyroczni miasto zostało ukarane, ponieważ przebywa w nim morderca byłego króla Teb, Lajosa. Edyp rzuca klątwę na zabójcę i obiecuje go wytropić, nie wiedząc, że tym samym wydaje wyrok na siebie... Pod wieloma względami spektakl przypominał tragedię antyczną. Potężne mury pałacu z wąską szczeliną światła potęgowały niepokojącą atmosferę w ówczesnych Tebach. Dzięki strojom aktorzy wyglądali, jakby naprawdę żyli w starożytnej Grecji. Zachowano także zasadę trzech jedności - czasu, miej...

Finezje literackie - rozmowa na temat postaci szekspirowskich

Na stronie Polskiego Instytutu Audiowizualnego odsłuchałam także audycję z cyklu Finezje literackie. W tym odcinku historyk teatru i krytyk teatralny Henryk Rogacki rozmawia z poetką, Anną Piwkowską na temat postaci w tekstach Wiliama Szekspira. Z wyliczeń Rogackiego wynika, że Szekspir stworzył aż 941 postaci (włączając duchy i czarownice), więc nie zmieściłyby się one na widowni Teatru Polskiego w Warszawie. Poza tym każda z postaci ma duże znaczenie w dziełach angielskiego pisarza. Jako przykład przytoczono Hamleta - w pierwszej scenie na murach zamku Elzynor pełnią wartę dwaj strażnicy. Według dyskutujących można by stworzyć długie biografie wartowników na podstawie krótkich uwag wymienianych między strażnikami, co jest dowodem geniuszu Szekspira. W audycji zaprezentowano fragment Kordiana J. Słowackiego w wykonaniu Rogackiego i fragment wiersza Hamlet  z Doktora Żywago  B. Pasternaka w wykonaniu Piwowskiej. „Szekspirze! duchu! (...) Z nieskonczonością zbliżyłeś twór zi...