Przejdź do głównej zawartości

Człowiek czy maszyna? Recenzja filmu ,,Ex_Machina"

Poszukując w Internecie filmowych nowości, natrafiłam
na brytyjską produkcję ,,Ex machina'' z 2015 roku w reżyserii Alexa Garlanda. Zainteresowana opisem fabuły oraz plakatem, postanowiłam obejrzeć ten film. Nie pożałowałam - ,,Ex machina'' przerosła moje oczekiwania.
Młody informatyk Caleb (Domnhall Gleeson) wygrywa konkurs, w którym nagrodą jest spędzenie tygodnia
w posiadłości swojego szefa Nathana (Oscar Isaac).
Po przybyciu na miejsce okazuje się, że Caleb ma przeprowadzić test Turinga na sztucznej inteligencji, którą stworzył Nathan. W ten sposób chłopak poznaje Avę (Alicia Vikander), humanoidalnego robota, z którym przeprowadza serię rozmów. Z czasem Caleb i Ava nawiązują nietypową relację, a chłopak wyczuwa,
że nie wie wszystkiego o eksperymencie...

Od strony wizualno-technicznej wszystko prezentuje się znakomicie. Wyspa odcięta od reszty świata, sterylne pomieszczenia bez okien, podziemne laboratorium, lampy jako jedyne źródło światła - przyprawia to widza o dreszcz grozy i niepokoju. Co więcej, muzykę słychać w filmie rzadko, rozmowom i działaniom bohaterów nie towarzyszą inne dźwięki. Dodatkowo napięcie potęguje fakt, iż na dwie godziny seansu mamy tylko cztery postaci: ekscentrycznego geniusza, młodego mężczyznę bez rodziny, sztuczną inteligencję w ciele robotki oraz tajemniczą służącą. Jeśli chodzi o grę aktorów, najlepiej spisała się Alicia Vikander, która bardzo przekonująco wypadła w roli Avy. Na uznanie zasługuje także Oscar Isaac i jego naturalna kreacja Nathana.


Domnhall Gleeson

Oscar Isaac

Sonoya Mizuno, Alicia Vikander

Film jest thrillerem zarówno psychologicznym, jak i SF. Mamy tu sztuczną inteligencję, robota, a także zagadnienia natury moralnej. Każda z postaci ma inne motywy postępowania. Ktoś prowadzi wyrafinowaną grę. Nasuwają się pytania: czym jest człowieczeństwo? Czy maszyna może dorównać człowiekowi?
Czy świadomość jest dowodem człowieczeństwa? Warto się nad tym zastanowić, zwłaszcza po obejrzeniu ,,Ex machiny''. Polecam!

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

,,Ślub" Gombrowicza - interpretacja

,,Ślub” to dramat autorstwa Witolda Gombrowicza. Został napisany w Argentynie w 1946 roku. Obok  ,,Iwony, księżniczki Burgundy” i ,,Operetki” ,,Ślub” jest jednym z trzech scenicznych utworów Gombrowicza. W dramacie można zauważyć nawiązania do dzieł Wiliama Szekspira. Bohaterami ,,Ślubu” (a także ,,Iwony, księżniczki Burgundy”) są członkowie rodziny królewskiej. Gombrowicz, podobnie jak Szekspir, ukazał niestabilność społeczną ludzi na dworach, ich problemy, intrygi, walkę o władzę. Co więcej, główny bohater ,,Ślubu” – Henryk – jest niczym postać z dramatu elżbietańskiego. Młodzieniec (jak Hamlet lub Makbet) wiele rozmyśla, wygłasza refleksyjne monologi, zadaje dużo pytań, jest wewnętrznie rozdarty, jednak jego czyny są sprzeczne z przekonaniami. Warto też wspomnieć o znaczącym motywie snu. W sztuce ,,Sen nocy letniej” Szekspira sen łączy świat baśniowy z rzeczywistym, wróżki i elfy ingerują w sprawy ludzi, dzieją się rzeczy niezwykłe i dziwne. W ,,Ślubie” wszystkie wydarzenia ...

Recenzja spektaklu TV ,,Król Edyp"

Na lekcji języka polskiego, w ramach omawiania lektury, obejrzałam spektakl telewizyjny pt. ,,Król Edyp" z 1992 roku w reżyserii Laco Adamika. W rolach głównych wystąpili: Jan Frycz (Edyp), Teresa Budzisz-Krzyżanowska (Jokasta), Jerzy Trela (Kreon) i Jan Peszek (Tyrezjasz). Spektakl jest inscenizacją tragedii Sofoklesa pod tym samym tytułem. Na Teby spadają nieszczęścia i zarazy. Edyp, mąż Jokasty, wdowy po Lajosie, przejęty losami państwa wysyła do wyroczni delfickiej swojego szwagra Kreona. Według wyroczni miasto zostało ukarane, ponieważ przebywa w nim morderca byłego króla Teb, Lajosa. Edyp rzuca klątwę na zabójcę i obiecuje go wytropić, nie wiedząc, że tym samym wydaje wyrok na siebie... Pod wieloma względami spektakl przypominał tragedię antyczną. Potężne mury pałacu z wąską szczeliną światła potęgowały niepokojącą atmosferę w ówczesnych Tebach. Dzięki strojom aktorzy wyglądali, jakby naprawdę żyli w starożytnej Grecji. Zachowano także zasadę trzech jedności - czasu, miej...

Finezje literackie - rozmowa na temat postaci szekspirowskich

Na stronie Polskiego Instytutu Audiowizualnego odsłuchałam także audycję z cyklu Finezje literackie. W tym odcinku historyk teatru i krytyk teatralny Henryk Rogacki rozmawia z poetką, Anną Piwkowską na temat postaci w tekstach Wiliama Szekspira. Z wyliczeń Rogackiego wynika, że Szekspir stworzył aż 941 postaci (włączając duchy i czarownice), więc nie zmieściłyby się one na widowni Teatru Polskiego w Warszawie. Poza tym każda z postaci ma duże znaczenie w dziełach angielskiego pisarza. Jako przykład przytoczono Hamleta - w pierwszej scenie na murach zamku Elzynor pełnią wartę dwaj strażnicy. Według dyskutujących można by stworzyć długie biografie wartowników na podstawie krótkich uwag wymienianych między strażnikami, co jest dowodem geniuszu Szekspira. W audycji zaprezentowano fragment Kordiana J. Słowackiego w wykonaniu Rogackiego i fragment wiersza Hamlet  z Doktora Żywago  B. Pasternaka w wykonaniu Piwowskiej. „Szekspirze! duchu! (...) Z nieskonczonością zbliżyłeś twór zi...