Alesztuka

,,Ślub” to dramat autorstwa Witolda Gombrowicza. Został napisany w Argentynie w 1946 roku. Obok  ,,Iwony, księżniczki Burgundy” i ,,Operetki” ,,Ślub” jest jednym z trzech scenicznych utworów Gombrowicza. W dramacie można zauważyć nawiązania do dzieł Wiliama Szekspira. Bohaterami ,,Ślubu” (a także ,,Iwony, księżniczki Burgundy”) są członkowie rodziny królewskiej. Gombrowicz, podobnie jak Szekspir, ukazał niestabilność społeczną ludzi na dworach, ich problemy, intrygi, walkę o władzę. Co więcej, główny bohater ,,Ślubu” – Henryk – jest niczym postać z dramatu elżbietańskiego. Młodzieniec (jak Hamlet lub Makbet) wiele rozmyśla, wygłasza refleksyjne monologi, zadaje dużo pytań, jest wewnętrznie rozdarty, jednak jego czyny są sprzeczne z przekonaniami. Warto też wspomnieć o znaczącym motywie snu. W sztuce ,,Sen nocy letniej” Szekspira sen łączy świat baśniowy z rzeczywistym, wróżki i elfy ingerują w sprawy ludzi, dzieją się rzeczy niezwykłe i dziwne. W ,,Ślubie” wszystkie wydarzenia ...

20 stycznia bieżącego roku wybrałam się do radomskiego Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego na ,,Ślub" w reżyserii Mikołaja Grabowskiego na podstawie dramatu Witolda Gombrowicza pod tym samym tytułem. Wystąpili m.in. Łukasz Stawowczyk (Henryk), Karol Puciaty (Władzio), Piotr Kondrat (Ignacy), Jarosław Rabenda (Pijak). Spektakl nie jest łatwy do opisania. To, co dzieje się na scenie, jest snem Henryka, głównego bohatera, który w rzeczywistości znajduje się na froncie w północnej Francji.  Młodzieniec spotyka swojego przyjaciela Władzia, rodziców, Pijaka, Biskupa i Manię, z którą chce się ożenić. Henryk jest rozdarty wewnętrznie, kolejne postaci są projekcją jego umysłu, a każda z nich reprezentuje różne postawy - Władzio jest całkowicie oddany i uległy, Ojciec to tradycjonalista, a Pijak namawia do buntu i zdrady. Celem głównego bohatera jest tytułowy ślub, choć z czasem i to wydarzenie, podobnie jak wszystko inne, nabiera nowego znaczenia... W porównaniu do ,,Princess Ivo...

Na stronie Polskiego Instytutu Audiowizualnego odsłuchałam także audycję z cyklu Finezje literackie. W tym odcinku historyk teatru i krytyk teatralny Henryk Rogacki rozmawia z poetką, Anną Piwkowską na temat postaci w tekstach Wiliama Szekspira. Z wyliczeń Rogackiego wynika, że Szekspir stworzył aż 941 postaci (włączając duchy i czarownice), więc nie zmieściłyby się one na widowni Teatru Polskiego w Warszawie. Poza tym każda z postaci ma duże znaczenie w dziełach angielskiego pisarza. Jako przykład przytoczono Hamleta - w pierwszej scenie na murach zamku Elzynor pełnią wartę dwaj strażnicy. Według dyskutujących można by stworzyć długie biografie wartowników na podstawie krótkich uwag wymienianych między strażnikami, co jest dowodem geniuszu Szekspira. W audycji zaprezentowano fragment Kordiana J. Słowackiego w wykonaniu Rogackiego i fragment wiersza Hamlet  z Doktora Żywago  B. Pasternaka w wykonaniu Piwowskiej. „Szekspirze! duchu! (...) Z nieskonczonością zbliżyłeś twór zi...

Na stronie internetowej Polskiego Instytutu Audiowizualnego znalazłam film pt. ,,Objects!" (kategoria: sztuka, podkategoria: wideo - art) autorstwa Piotra Urbańca. To dwunastominutowe wideo jest dokumentacją niecodziennych eksperymentów na przedmiotach codziennego użytku. Artysta umieścił różne rzeczy w absurdalnych fizycznych związkach i sfilmował zachodzące procesy. Można zobaczyć m.in. piłkę uderzającą w młotek, jabłko krążące w powietrzu wokół rośliny, rozgrzane żelazko na kostce masła, klapki w prażonej kukurydzy i wiele innych. Film jest pewnym przeciwstawieniem się otaczającej nas rzeczywistości. Piotr Urbaniec wykreował abstrakcyjną miniutopię pełną absurdu i sprzeczności. Niemniej uważam, że wideo jest ciekawe i warte obejrzenia. Zainteresowanym polecam stronę ninateka.pl