Przejdź do głównej zawartości

Weekend na Cromwell Road

Jedne z najbardziej znanych na świecie muzeów brytyjskich znajdują się przy Cromwell Road
w Londynie. Są to: Natural History Museum oraz Victoria and Albert Museum. W ostatni weekend sierpnia miałam okazję odwiedzić obydwa gmachy (znajdują się w niedalekiej odległości od siebie).
Natural History Museum zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Muzeum to znane mi wcześniej
z filmów takich jak ,,Noc w muzeum 2", ,,Paddington" w rzeczywistości jest bardziej okazałe
i monumentalne. Co ciekawe, na zewnętrznych fasadach nad wejściem głównym można zobaczyć płaskorzeźby przedstawiające zwierzęta, czego nie widać na ekranie.



Kolekcja muzeum liczy ponad 70 milionów eksponatów, a całość dzieli się na 5 głównych działów: botanika, entomologia, mineralogia, paleontologia i zoologia. Dla mnie najciekawsza była galeria dinozaurów, gdzie znajduje się ryczący, ruchomy dinozaur-robot. W głównym holu znajduje się odlew szkieletu diplodoka, a w szklanych gablotach, tylko dla oczu zwiedzających, są prawdziwe, wykopane kości prehistorycznych gadów.


W dzielnicy South Kensington, w pobliżu Muzeum Historii Naturalnej znajduje się Victoria and Albert Museum. Jest to największe muzeum sztuki i rzemiosła artystycznego w Londynie. Stała kolekcja liczy ponad 4,5 mln eksponatów. Potoczna nazwa tego muzeum to Muzeum Sztuki Użytkowej, co oznacza, że eksponaty są często przedmiotami codziennego użytku: ubraniami, rzeźbami, obrazami, rysunkami, fotografiami, książkami, ceramiką, meblami, tkaninami i biżuterią.


Kolekcja obejmuje przedmioty powstałe na przestrzeni 5000 lat pochodzące z Europy, Ameryki Północnej, Azji i Afryki Północnej. Największe wrażenie wywarły na mnie stroje kobiet zmieniające się na przestrzeni wieków. Zainteresowała mnie też biżuteria oraz nowoczesne żyrandole.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

,,Ślub" Gombrowicza - interpretacja

,,Ślub” to dramat autorstwa Witolda Gombrowicza. Został napisany w Argentynie w 1946 roku. Obok  ,,Iwony, księżniczki Burgundy” i ,,Operetki” ,,Ślub” jest jednym z trzech scenicznych utworów Gombrowicza. W dramacie można zauważyć nawiązania do dzieł Wiliama Szekspira. Bohaterami ,,Ślubu” (a także ,,Iwony, księżniczki Burgundy”) są członkowie rodziny królewskiej. Gombrowicz, podobnie jak Szekspir, ukazał niestabilność społeczną ludzi na dworach, ich problemy, intrygi, walkę o władzę. Co więcej, główny bohater ,,Ślubu” – Henryk – jest niczym postać z dramatu elżbietańskiego. Młodzieniec (jak Hamlet lub Makbet) wiele rozmyśla, wygłasza refleksyjne monologi, zadaje dużo pytań, jest wewnętrznie rozdarty, jednak jego czyny są sprzeczne z przekonaniami. Warto też wspomnieć o znaczącym motywie snu. W sztuce ,,Sen nocy letniej” Szekspira sen łączy świat baśniowy z rzeczywistym, wróżki i elfy ingerują w sprawy ludzi, dzieją się rzeczy niezwykłe i dziwne. W ,,Ślubie” wszystkie wydarzenia ...

Recenzja spektaklu TV ,,Król Edyp"

Na lekcji języka polskiego, w ramach omawiania lektury, obejrzałam spektakl telewizyjny pt. ,,Król Edyp" z 1992 roku w reżyserii Laco Adamika. W rolach głównych wystąpili: Jan Frycz (Edyp), Teresa Budzisz-Krzyżanowska (Jokasta), Jerzy Trela (Kreon) i Jan Peszek (Tyrezjasz). Spektakl jest inscenizacją tragedii Sofoklesa pod tym samym tytułem. Na Teby spadają nieszczęścia i zarazy. Edyp, mąż Jokasty, wdowy po Lajosie, przejęty losami państwa wysyła do wyroczni delfickiej swojego szwagra Kreona. Według wyroczni miasto zostało ukarane, ponieważ przebywa w nim morderca byłego króla Teb, Lajosa. Edyp rzuca klątwę na zabójcę i obiecuje go wytropić, nie wiedząc, że tym samym wydaje wyrok na siebie... Pod wieloma względami spektakl przypominał tragedię antyczną. Potężne mury pałacu z wąską szczeliną światła potęgowały niepokojącą atmosferę w ówczesnych Tebach. Dzięki strojom aktorzy wyglądali, jakby naprawdę żyli w starożytnej Grecji. Zachowano także zasadę trzech jedności - czasu, miej...

Finezje literackie - rozmowa na temat postaci szekspirowskich

Na stronie Polskiego Instytutu Audiowizualnego odsłuchałam także audycję z cyklu Finezje literackie. W tym odcinku historyk teatru i krytyk teatralny Henryk Rogacki rozmawia z poetką, Anną Piwkowską na temat postaci w tekstach Wiliama Szekspira. Z wyliczeń Rogackiego wynika, że Szekspir stworzył aż 941 postaci (włączając duchy i czarownice), więc nie zmieściłyby się one na widowni Teatru Polskiego w Warszawie. Poza tym każda z postaci ma duże znaczenie w dziełach angielskiego pisarza. Jako przykład przytoczono Hamleta - w pierwszej scenie na murach zamku Elzynor pełnią wartę dwaj strażnicy. Według dyskutujących można by stworzyć długie biografie wartowników na podstawie krótkich uwag wymienianych między strażnikami, co jest dowodem geniuszu Szekspira. W audycji zaprezentowano fragment Kordiana J. Słowackiego w wykonaniu Rogackiego i fragment wiersza Hamlet  z Doktora Żywago  B. Pasternaka w wykonaniu Piwowskiej. „Szekspirze! duchu! (...) Z nieskonczonością zbliżyłeś twór zi...